
Choroba Raynauda: poznaj objawy, przyczyny i skuteczne leczenie
Czym jest objaw Raynauda i jego przyczyny?
Objaw Raynauda to stan charakteryzujący się napadowym skurczem i następnie rozkurczem małych tętniczek, głównie w palcach rąk i/lub stóp. Zjawisko to, opisane po raz pierwszy w XIX wieku przez francuskiego lekarza Maurice’a Raynauda, prowadzi do charakterystycznych zmian w kolorze skóry: najpierw zblednięcia spowodowanego niedokrwieniem, potem zasinienia wynikającego z niedotlenienia, a na końcu zaczerwienienia, gdy naczynia krwionośne ponownie się rozszerzają. Częstość występowania objawu Raynauda jest większa u kobiet, szacuje się ją na 6-20%, w porównaniu do mężczyzn, u których wynosi 3-12%. Zjawisko to jest również częściej obserwowane w chłodniejszych klimatach. Objawy mogą być prowokowane przez różnorodne czynniki, w tym zimno, stres, silne emocje, a także narażenie na wibracje. Typowy napad zazwyczaj nie dotyczy kciuka. Zrozumienie mechanizmów stojących za tym zaburzeniem jest kluczowe dla prawidłowego rozpoznania i leczenia.
Pierwotny objaw Raynauda a wtórny zespół Raynauda
W medycynie wyróżnia się dwie główne postacie objawu Raynauda: pierwotną, znaną również jako choroba Raynauda, oraz wtórną, określaną jako zespół Raynauda. Pierwotna postać objawu Raynauda jest zazwyczaj łagodna i nie wiąże się z żadnymi innymi schorzeniami. Jej przyczyny nie są w pełni poznane, dlatego określa się ją jako idiopatyczną. W przeciwieństwie do niej, wtórny zespół Raynauda jest ściśle powiązany z innymi chorobami. Może pojawić się jako jeden z objawów chorób autoimmunologicznych, takich jak toczeń czy twardzina układowa, a także w przebiegu chorób tarczycy, problemów z kręgosłupem szyjnym, zatruć czy chorób hematologicznych. Wtórny zespół Raynauda bywa również objawem chorób tkanki łącznej, miażdżycy, chorób neurologicznych czy zakaźnych. Różnicowanie tych dwóch postaci jest niezwykle ważne, ponieważ podejście terapeutyczne i rokowanie mogą się znacznie różnić.
Objawy Raynauda: od zblednięcia po zaczerwienienie skóry
Typowy przebieg napadu objawu Raynauda manifestuje się w kilku etapach, które są ściśle związane ze zmianami w naczyniach krwionośnych. Początkowo dochodzi do gwałtownego skurczu małych tętniczek, co prowadzi do znacznego ograniczenia przepływu krwi do palców rąk lub stóp. Efektem tego jest zblednięcie skóry, która staje się blada, zimna i często towarzyszy jej uczucie drętwienia lub mrowienia. Po fazie zblednięcia następuje etap zasinienia skóry. Jest to wynik niedotlenienia tkanek, które nadal nie otrzymują wystarczającej ilości tlenu z powodu utrzymującego się skurczu naczyń. Skóra przybiera wtedy niebieskawy lub fioletowawy odcień. Ostatnia faza to powrót krążenia i zaczerwienienie skóry. Kiedy naczynia krwionośne ponownie się rozszerzają, krew wraca do obszarów dotkniętych skurczem, powodując zaczerwienienie i często uczucie pieczenia lub pulsowania. Zjawisko to może również dotyczyć innych części ciała, takich jak uszy, nos czy brodawki sutkowe, co może być szczególnie uciążliwe w pewnych sytuacjach życiowych.