Blat kuchenny to jedno z najbardziej eksploatowanych miejsc w domu. Krojenie, gorące garnki, rozlane wino, tłuszcz, mycie, odkładanie wszystkiego „na chwilę” – materiał musi to wytrzymać latami. Najczęściej rozważane są trzy opcje: marmur, granit i konglomerat. Każdy z nich ma swoje plusy i minusy. Poniżej omawiamy, który materiał jest najlepszym wyborem – konkretnie i praktycznie.

Marmur – piękny, ale wymagający

Marmur kojarzy się z luksusem: delikatne żyłkowanie, elegancki połysk, jasne odcienie. Świetnie wygląda na zdjęciach i wizualizacjach. Problem w tym, że kuchnia to nie salon pokazowy.

Plusy marmuru:

• wyjątkowy, szlachetny wygląd,

• przyjemny w dotyku, „ciepły” optycznie,

• dobrze sprawdza się w miejscach o mniejszej intensywności użytkowania (łazienki, toaletki, parapety).

Minusy:

• marmur jest bardziej miękki i nasiąkliwy niż granit,

• łatwo łapie plamy (wino, sok z cytryny, ketchup, kawa),

• kwasy mogą powodować matowienie powierzchni,

• wymaga regularnej impregnacji i ostrożnej chemii do czyszczenia.

W praktyce – jeśli gotujesz sporo, masz dzieci, lubisz wino i kawę, blat z marmuru w kuchni to ryzyko frustracji. Można go rozważyć na wyspę „bardziej reprezentacyjną” niż roboczą, ale raczej nie jako główną powierzchnię roboczą.

Granit – klasyka na lata

Granit to najczęściej wybierany kamień na blaty kuchenne – i to nie przypadek.

Zalety granitu:

• twardy i odporny na zarysowania,

• dobrze znosi wyższe temperatury (gorące naczynia, choć i tak lepiej używać podkładek),

• ma niską nasiąkliwość – jest mniej podatny na plamy niż marmur,

• łatwy w codziennym utrzymaniu (ściereczka + delikatny środek do mycia).

Do tego dochodzi duży wybór kolorów: od jasnych szarości, przez beże, po głębokie czernie z drobnym rysunkiem. W kuchniach w blokach, domach jednorodzinnych wokół Szczecina i w pasie nadmorskim granit sprawdza się jako materiał „bez specjalnych ceregieli”.

Na co uważać?

• przy bardzo ciemnych, polerowanych granitach bardziej widać smugi po wodzie i odciski palców,

• jak każdy kamień, wymaga dobrze wykonanego montażu (odpowiednie podparcie, dylatacje, zabezpieczenie przy zlewie).

Sprawdź ofertę blatów kuchennych w zakładzie kamieniarskim Eurogranit – mają ponad 20-letnie doświadczenie w tej branży i realizują projekty na terenie całego województwa zachodniopomorskiego.

Konglomerat – kompromis między naturą a technologią

Pod pojęciem „konglomerat” kryją się różne materiały, ale w kuchniach najczęściej chodzi o konglomerat kwarcowy (mieszanka naturalnego kruszywa kwarcowego i żywic).

Zalety:

• bardzo wysoka odporność na plamy – materiał jest bardziej „zamknięty” niż naturalny kamień,

• równa, powtarzalna struktura i kolor (łatwo dopasować elementy),

• ogromny wybór wzorów – od imitacji marmuru po jednolite odcienie,

• łatwe czyszczenie, na co dzień wystarczy zwykły płyn do naczyń.

Ograniczenia:

• gorące garnki bez podkładek nie są wskazane – żywice mogą nie lubić nagłych, bardzo wysokich temperatur,

• wygląd bywa „spokojniejszy” i powtarzalny niż w przypadku żywego kamienia (dla jednych to plus, dla innych minus),

• cena zależy mocno od producenta i wzoru – dobre konglomeraty potrafią kosztować podobnie jak granit.

W wielu kuchniach konglomerat kwarcowy jest świetnym rozwiązaniem: odporny, przewidywalny, bez większych dramatów z plamami.

Co wybrać – proste podsumowanie

• Granit – najczęściej najlepszy kompromis między trwałością, wyglądem a ceną.

• Konglomerat kwarcowy – świetna alternatywa, jeśli zależy Ci na dużej odporności na plamy i konkretnym, powtarzalnym wzorze.

• Marmur – raczej do detali, wysp „pokazowych” lub miejsc mniej narażonych na codzienny intensywny kontakt z jedzeniem i chemią.

Specjaliści z Eurogranitu w Szczecinie na co dzień widzą, jak te materiały zachowują się po latach u klientów – dlatego przy projekcie kuchni warto nie tylko oglądać próbki, ale i dopytać o doświadczenia z konkretnymi rodzajami kamienia w typowych, domowych warunkach.

Artykuł sponsorowany